توی حیرت اساتید باسواد و مسئولیت‌پذیر با دلسوزیِ غیرقابل‌وصفی تو رو پرورش میدن و باعث می‌شن بعد از ورود به حیرت، به یه آدم کاملا جدید تبدیل بشی؛ آدمی که حالا دیگه یه جور دیگه به دنیا نگاه می‌کنه…
از نظر من مهم ترین ویژگی آکادمی حیرت ارائۀ یک برنامۀ آموزشی مفصل، دقیق و هدفمند به‌محض ورود به اونه؛ جوری که تو میتونی پیش‌بینی کنی چه موقع در کجا ایستاده‌ای و کِی میتونی توی داستان حرفی برای گفتن داشته باشی. بعد از اون وجود یه بستر سالمه که میتونی استعدادهات رو پرورش بدی. طوری که اساتید باتجربۀ اینجا به تو پروبال میدن و تو میتونی آثارت رو جاهای مختلف منتشر کنی و تو جشنواره‌های داستان‌نویسی که برگزار می‌شه شرکت کنی و بدرخشی و درنهایت کتاب مستقل خودت رو به چاپ برسونی.
اینجا توی دوره‌ای که هنرجو هستی مثل هر محیط آموزشی دیگه‌ای مورد انتقاد قرار می‌گیری و میتونی ضعف‌هات رو بشناسی و رشد کنی و اون‌ها با جون‌و‌دل اطلاعاتی که دارن رو بدون مضایقه در اختیارت قرار میدن و تو رو توی هنر باسواد میکنن تا نقاط منفی و ضعف‌هات رو برطرف کنی.
تو حیرت از جشنواره‌هایی که توش زدوبند می‌شه و چاپ کتاب با قیمت چندبرابر عرف خبری نیست و محیط سالمیه که میتونی با خیال راحت خودت رو دستشون بسپری و بعد از گذروندن کامل دوره‌های آموزشی، یه نویسندۀ مستقل بشی و به خودت افتخار کنی.
اساتید باسواد و مسئولیت‌پذیر با دلسوزیِ غیرقابل‌وصفی تو رو پرورش میدن و باعث می‌شن بعد از ورود به حیرت، به یه آدم کاملا جدید تبدیل بشی؛ آدمی که حالا دیگه یه جور دیگه به دنیا نگاه می‌کنه، از جلوی هر چیزی به راحتی عبور نمی‌کنه و همه‌چیز رو به چالش می‌کشه؛ به طرز متفاوتی نسبت به قبل تجزیه و تحلیل می‌کنه و کل زندگیش و شخصیتش زیرورو شده. اون دیگه مثل آدم‌های عادی نیست بلکه سعی می‌کنه متفاوت باشه، متفاوت فکر کنه و متفاوت عمل کنه.
اون‌ها در نهایت از فارغ‌التحصیلانی که شرایطش رو داشته باشن به عنوان مدرس استفاده میکنن و تو میتونی درس بدی و بدرخشی؛ این‌جوری اطلاعاتی که کسب کردی مثل یه چرخه در اختیار هنرجوهای نوپا قرار می‌دی و بعدها اون‌ها دوباره این مسیر رو ادامه میدن.
تو میتونی علاوه بر آکادمی، عضو انجمن ادبی‌هنری حیرت هم بشی و از برنامه‌های مفصل و متعدد تو حوزه‌های داستان، سینما، زبان‌شناسی و خیلی چیزای دیگه استفاده کنی و رشد کنی.
علاوه بر جنبۀ آموزشی از اونجایی که حیرت یه محیط جمعیه، تو میتونی ارتباطات اجتماعیت رو گسترش و پرورش بدی و با کلی آدم باسواد آشنا بشی؛ کسانی که بی دریغ و متواضعانه با تو ارتباط برقرار میکنن و به تو امکان رشد میدن. تو میتونی دیده بشی برعکس مدرسه یا دانشگاه که میزنن تو سر دانش آموز و دانشجو و همش میخوان بهت القا کنن که تو هیچی نمیشی.
بعد از خارج شدن از مدرسه حیرت تو دیگه اون آدم قبلی نیستی و به یه آدم کاملا متفاوت تبدیل شدی که دیگه حاضر نیست با هر کسی نشست و برخاست کنه و هر کتابی رو بخونه.
نرجس امینی
فارغ‌التحصیل سال 1401 داستان‌نویسی حیرت
توی حیرت اساتید باسواد و مسئولیت‌پذیر با دلسوزیِ غیرقابل‌وصفی تو رو پرورش میدن و باعث می‌شن بعد از ورود به حیرت، به یه آدم کاملا جدید تبدیل بشی؛ آدمی که حالا دیگه یه جور دیگه به دنیا نگاه می‌کنه…
از نظر من مهم ترین ویژگی آکادمی حیرت ارائۀ یک برنامۀ آموزشی مفصل، دقیق و هدفمند به‌محض ورود به اونه؛ جوری که تو میتونی پیش‌بینی کنی چه موقع در کجا ایستاده‌ای و کِی میتونی توی داستان حرفی برای گفتن داشته باشی. بعد از اون وجود یه بستر سالمه که میتونی استعدادهات رو پرورش بدی. طوری که اساتید باتجربۀ اینجا به تو پروبال میدن و تو میتونی آثارت رو جاهای مختلف منتشر کنی و تو جشنواره‌های داستان‌نویسی که برگزار می‌شه شرکت کنی و بدرخشی و درنهایت کتاب مستقل خودت رو به چاپ برسونی.
اینجا توی دوره‌ای که هنرجو هستی مثل هر محیط آموزشی دیگه‌ای مورد انتقاد قرار می‌گیری و میتونی ضعف‌هات رو بشناسی و رشد کنی و اون‌ها با جون‌و‌دل اطلاعاتی که دارن رو بدون مضایقه در اختیارت قرار میدن و تو رو توی هنر باسواد میکنن تا نقاط منفی و ضعف‌هات رو برطرف کنی.
تو حیرت از جشنواره‌هایی که توش زدوبند می‌شه و چاپ کتاب با قیمت چندبرابر عرف خبری نیست و محیط سالمیه که میتونی با خیال راحت خودت رو دستشون بسپری و بعد از گذروندن کامل دوره‌های آموزشی، یه نویسندۀ مستقل بشی و به خودت افتخار کنی.
اساتید باسواد و مسئولیت‌پذیر با دلسوزیِ غیرقابل‌وصفی تو رو پرورش میدن و باعث می‌شن بعد از ورود به حیرت، به یه آدم کاملا جدید تبدیل بشی؛ آدمی که حالا دیگه یه جور دیگه به دنیا نگاه می‌کنه، از جلوی هر چیزی به راحتی عبور نمی‌کنه و همه‌چیز رو به چالش می‌کشه؛ به طرز متفاوتی نسبت به قبل تجزیه و تحلیل می‌کنه و کل زندگیش و شخصیتش زیرورو شده. اون دیگه مثل آدم‌های عادی نیست بلکه سعی می‌کنه متفاوت باشه، متفاوت فکر کنه و متفاوت عمل کنه.
اون‌ها در نهایت از فارغ‌التحصیلانی که شرایطش رو داشته باشن به عنوان مدرس استفاده میکنن و تو میتونی درس بدی و بدرخشی؛ این‌جوری اطلاعاتی که کسب کردی مثل یه چرخه در اختیار هنرجوهای نوپا قرار می‌دی و بعدها اون‌ها دوباره این مسیر رو ادامه میدن.
تو میتونی علاوه بر آکادمی، عضو انجمن ادبی‌هنری حیرت هم بشی و از برنامه‌های مفصل و متعدد تو حوزه‌های داستان، سینما، زبان‌شناسی و خیلی چیزای دیگه استفاده کنی و رشد کنی.
علاوه بر جنبۀ آموزشی از اونجایی که حیرت یه محیط جمعیه، تو میتونی ارتباطات اجتماعیت رو گسترش و پرورش بدی و با کلی آدم باسواد آشنا بشی؛ کسانی که بی دریغ و متواضعانه با تو ارتباط برقرار میکنن و به تو امکان رشد میدن. تو میتونی دیده بشی برعکس مدرسه یا دانشگاه که میزنن تو سر دانش آموز و دانشجو و همش میخوان بهت القا کنن که تو هیچی نمیشی.
بعد از خارج شدن از مدرسه حیرت تو دیگه اون آدم قبلی نیستی و به یه آدم کاملا متفاوت تبدیل شدی که دیگه حاضر نیست با هر کسی نشست و برخاست کنه و هر کتابی رو بخونه.