کتاب هفتم: رمان “جهانرنجوری در ویرانشهر”
نویسنده: محمد جابری
چاپ اول 1399 نشر نادریان / چاپ دوم 1402
این کتاب در مجموعۀ داستانهای برگزیدگان حیرت منتشر شده است.
دانیال عماری (منتقد و پژوهشگر ادبیات و هنر) در ارتباط با این اثر در سال 1400 مینویسد: ویژگی بارز جهانرنجوری در ویرانشهر این است که با وجود بهره بردن از المانهای ساختار پایه، توانسته دیدگاه شخصیاش نسبت به انسان را بهخوبی بازنمایی کند. آن هم با تغییری کوچک اما اعمالشده بر عضوی مناسب. جهانرنجوری در ویرانشهر میتواند هم امنیتِ بهرهگیری از ساختارهای پایه را داشته باشد و مخاطب را در پیرنگی پرتنش با تعلیق بالا پیشببرد و هم از بیان نظرگاه خودش غافل نشود. تجربۀ خواندن جهانرنجوری در ویرانشهر اصلاً شبیه مواجهه با یک رمان یا فیلم در ساختار سهپردهای کلاسیک نیست؛ در حالی که زیرکانه از تمهیدات آن بهره میبرد. میتوان این رمان را نمایندۀ این دیدگاه دانست که سابقه برخوردهای ما با ساختارها، واقعیت آنها را نمیسازند؛ بلکه بیشتر یادآور محدودیت ذهنی ما در فهم آنها هستند. جهانرنجوری در ویرانشهر میتواند شروعی بسیار عالی برای عبور از ساختارهای تکرارشده با معناهای مشخص و حرکت بهسمت آثاری شخصیتر و مستقلتر و درونیتر باشد.
کتاب حاضر دومین اثر منتشرشده از نویسنده بوده که توسط انجمن ادبیهنری و آکادمی آزاد ادبیات و هنر حیرت منتشر شده است.